H 21η Μαρτίου έχει οριστεί ως η παγκόσμια ημέρα κατά των διακρίσεων.Με αφορμή λοιπόν αυτή την ημέρα μνήμης ας θυμηθούμε λίγο τί είχε συμβεί στη Γαλλία πριν ένα χρόνο περίπου κι ας αναλογιστούμε πόσο εύκολο είναι να γίνουμε ρατσιστές όλοι εμείς που θεωρούμε ότι το θέμα δεν μας αφορά,αλλά που φοβόμαστε να μιλήσουμε στο γείτονα γιατί είναι ξένος και αρνούμαστε στο παιδί μας να κάνει παρέα με παιδιά άλλης εθνικότητας γιατί αυτά θα χαλάσουν και το δικό μας το παιδί!Για να μη μιλήσουμε για τα δικαιώματα των ξένων και το δικαίωμά τους να σηκώσουν τη σημαία μας!Και να μην ξεχνάμε ότι ο ρατσισμός δεν αποκλείει από την κοινωνία μόνο τους ξένους,αλλά τους διαφορετικούς.Κι αν εσείς νομίζετε ότι είστε ίδιοι με τους υπόλοιπους γελιέστε.Για ψάξτε..παίρνετε τα ίδια χρήματα όλοι,έχετε την ίδια μόρφωση,σας σέβονται όλοι το ίδιο ή μήπως νιώθετε ότι σας καταπιέζουν;Όσο για τα άτομα με αναπηρία,αυτά κι αν βιώνουν το ρατσισμό σε όλο του το μεγαλείο!Ο ρατσισμός καραδοκεί πίσω από τον συντηρητισμό και του εθνικισμό,την ψωροπερηφάνεια και τη χαμηλή αυτοεκτίμηση.Και σίγουρα είναι κάτι που δεν ταιριάζει στους ΄Ελληνες!

Ανθρωπότητα ώρα μηδέν

Μια χώρα στις φλόγες.Οι οργισμένοι οικονομικοί μετανάστες ζωντάνεψαν στους δρόμους του Παρισιού σκηνές της γαλλικής επανάστασης.Οδοφράγματα,φωτιές,λεηλασίες όλα ίδια.Μόνο η πυρπόληση των αυτοκινήτων που τότε δεν υπήρχαν διαφέρει.Αλλά και οι αιτίες παρόμοιες.Η οικονομική εξαθλίωση ,η ξενοφοβία και ο ρατσισμός,η εκμετάλλευση των ασθενέστερων οικονομικά από τους ισχυρότερους.
Τα ιστορικά γεγονότα δεν επαναλαμβάνονται.Επαναλαμβάνονται δυστυχώς οι συνθήκες που τα προκαλούν.Όταν οι λαοί βρίσκονται σε εγρήγορση το αντιλαμβάνονται και αντιδρούν εγκαίρως.Όταν εφησυχάζουν και αδυνατούν να αντιληφθούν το μέγεθος του προβλήματος οδηγούνται σε ταραχές και καταποντίζονται.
Το πρόβλημα της ανεργίας σε συνδυασμό με τους οικονομικούς μετανάστες δεν είναι καινούριο.Το αντιμετώπισε η Αμερική στις αρχές του αιώνα,αλλά και τη δεκαετία του 50.Το αντιμετώπισε η Γερμανία τη δεκαετία του 70 αλλά και μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου .
Κάθε φορά που στην αγορά εργασίας προστίθεται νέο δυναμικό είναι φυσικό να υπάρχει πτώση ημερομισθίων,δυσκολία στην ανεύρεση εργασίας,ξενοφοβία,ρατσισμός ακόμη κι απέναντι σε συμπατριώτες,όπως στην περίπτωση της Γερμανίας μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου ή των Ελλήνων με τους πρόσφυγες από Μ.Ασία το 1922.
Ο απλός λαός είναι φυσικό να φοβάται ανθρώπους,ήθη,έθιμα που δε γνωρίζει.Είναι λογικό να ανησυχεί όταν βλέπει πως οι ξένοι βρίσκουν πιο εύκολα δουλειά από τους ντόπιους και να «φρικάρει» όταν βλέπει τα παιδιά του να υιοθετούν ξένες συνήθειες αντίθετες με τα μέχρι τότε πιστεύω του.
Όμως σ’ αυτό τον κόσμο κανείς δεν μπορεί να ζήσει μόνος του.Οι εποχές έχουν αλλάξει.Τα σύνορα είναι πλέον ανοιχτά σε όλους.Ο καθένας μας μπορεί να μετακινηθεί και να εγκατασταθεί όπου θέλει.Για να μπορέσει όμως να λειτουργήσει αυτό το πολυπολιτισμικό μοντέλο θα πρέπει όλοι να καταλάβουν πως οι ακρότητες δε βγάζουν πουθενά.
Με τη βία δε λύνονται τα προβλήματα των μεταναστών.Η βία θα φέρει και άλλη βία και η καχυποψία κι ο φόβος που θα φωλιάσει στις ψυχές των ανθρώπων θα γίνουν μόνιμα αν δε δοθεί σύντομα λύση.
Είναι καιρός οι πολιτικοί καταρχήν να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους που πρώτα τους υποσχέθηκαν τη γη της επαγγελίας και μετά τους ξέχασαν.Ας μην εθελοτυφλούμε.Οι οικονομικοί μετανάστες στηρίζουν την οικονομία, της χώρας που τους υποδέχεται.Χρειάζονται επομένως κι εκείνοι υποστήριξη.
Από την άλλη οι συνετοί πολιτικοί οφείλουν να διασφαλίζουν τους πολίτες της χώρας τους απέναντι σε φαινόμενα διακρίσεων έτσι ώστε να μη νιώθουν ξένοι στην ίδια τους τη χώρα.
Η αρμονική συνύπαρξη των λαών μπορεί να επιτευχθεί.Χρειάζεται όμως:
 θέσπιση νόμων που θα διασφαλίζουν τα δικαιώματα τόσο των μεταναστών όσο και των αυτοχθόνων.
 Παροχή κινήτρων στις επιχειρήσεις για να προσλαμβάνουν τόσο ντόπιους όσο και μετανάστες
 Περιορισμός του φαινομένου των λαθρομεταναστών γιατί έτσι ευνοείται η παράνομη εργασία και το έγκλημα.
 Προώθηση της ιδέας της ανεκτικότητας και της συνύπαρξης μέσα από το σχολικό πρόγραμμα,αλλά και μέσω των ΜΜΕ.
΄Όταν ένας λαός αισθάνεται ασφαλής είναι γενναιόδωρος και με τους άλλους.΄Όταν νιώθει ότι απειλείται γίνεται άδικος και πικρόχολος.Ας ευχηθούμε τα γεγονότα στη Γαλλία να καταλαγιάσουν σύντομα και να διδαχτούμε από αυτά.Μας αφορά όλους,καθώς δεν υπάρχει πλέον λαός που ζει μόνος του.

Δέσποινα Παυλίδου
φιλόλογος

Το 1o Βραβείο Ποίησης στον Πέτρο Κασιμάτη

Πρώτη καταχώρηση: Τετάρτη, 17 Μαρτίου 2010, 10:37

To 1o Βραβείο Ποίησης απένειμε στον Πέτρο Κασιμάτη η Ένωση Αργεντινών Συγγραφέων, στην αίθουσα Μπόρχες της Εθνικής Βιβλιοθήκης του Μπουένος Άιρες. Το βραβείο δόθηκε για το έργο του Σαμαρκάνδη, στο αρχαίο Αστεροσκοπείο.

Τιμήθηκε ανάμεσα σε 200 υποψηφιότητες απ’ όλο τον κόσμο που εκπροσωπούσαν αρκετές χώρες. Η απονομή πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα Μπόρχες, από τον Αntonio Las Eras, γενικό γραμματέα της Ένωσης Συγγραφέων Αργεντινής (SADE), την πρόεδρο της οργάνωσης Νόστος δρ. Chr.Tsardikos, παρουσία του προέδρου της SADE Alexandro Vacaro, καθώς και πολλών συγγραφέων της λατινοαμερικάνικης χώρας.

Στην κατάμεστη αίθουσα της ΕΣΗΕΑ δόθηκε συνέντευξη Τύπου όπου μίλησαν για τη μεγάλη τιμή στο πρόσωπο του δημοσιογράφου-συγγραφέα ο μεγάλος μας συνθέτης Γιάννης Μαρκόπουλος, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γ. Μπαμπινιώτης, επ. διδάκτωρ θεατρολογίας Κ. Γεωργουσόπουλος, ο πρώην υπουργός καθηγητής Πρ. Παυλόπουλος, ενώ κείμενα του ποιητή διάβασε ο ηθοποιός Άγγελος Αντωνόπουλος. Χαιρετισμό απεύθυνε ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Δημήτρης Σιούφας, ενώ σε πρώτη εκτέλεση αποδόθηκε το μελοποιημένο έργο «ο Ιερός Αριθμός 7» που προσέγγισε μουσικά ο Γιάννης Μαρκόπουλος.

Διαβάστε επίσης: «Μαράκανδα»

Ο καθηγητής Γ. Μπαμπινιώτης τόνισε χαρακτηριστικά: «Ο Κασιμάτης είναι έγκριτος πολυβραβευμένος για τη δουλειά του δημοσιογράφος, αλλά κατορθώνει να είναι και επιτυχημένος ποιητής. Κέρδισε το διεθνές βραβείο επάξια…».

Ο μεγάλος μας συνθέτης Γιάννης Μαρκόπουλος, ο δημιουργός που μελοποίησε τα δυο ελληνικά Νόμπελ (Σεφέρη και Ελύτη), αναφέρθηκε στη σημαντική αξία του ποιητικού έργου του Κασιμάτη, που τον οδήγησε να προσεγγίσει μουσικά τους θησαυρούς του.

Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος μιλώντας για το βραβευμένο έργο τόνισε ότι «η μέθοδος του Κασιμάτη είναι μια ποιητική ανασκαφή. Το βραβευμένο έργο του είναι σαν συγκολλημένο αγγείο από θραύσματα ιστορικής περιπέτειας. Ο ίδιος ακολουθεί μια παράδοση που ξεκινά από τον υπερρεαλισμό, τον Ελύτη και τον Κακναβάτο… »

Το έργο του Κασιμάτη που βραβεύτηκε στην Αργεντινή περιλαμβάνεται στο βιβλίο Μαράκανδα και είναι μια συλλεκτική έκδοση μιας μυθολογίας της οποίας τα κλειδιά έχουμε χάσει. Τα μυστικά σύνεργα αυτής της ποίησης που μεταφράστηκε ήδη στα ισπανικά είναι αρχέτυπα της κοσμογένεσης, σύμβολα, κρυμμένοι αριθμοί, βασιλιάδες και θησαυροί, αρχαία αστεροσκοπεία, μυθικές αυτοκρατορίες στην Ασία αλλά και τη θρυλική Σαμαρκάνδη (η αρχαία Μαράκανδα) – τόπος ιερός στο Βασίλειο της Βακτριανής.

Το εξώφυλλο του βιβλίου διακοσμείται με ένα νόμισμα –το μοναδικό που βρέθηκε στην Κεντρική Ασία- και ανήκει στο Ελληνο-ινδικό Βασίλειο και αναπαριστά έναν άνδρα που γυρίζει τον τροχό του κάρμα.

Τα θέματα του βιβλίου έχουν άξονα τη μεταφυσική, τη φωτιά, το χρυσάφι, το χρόνο, τα ξόρκια των μυημένων, το μυστηριακό και το μυστηριώδες, το ξίφος του προφήτη, την Ανατολή των σούφι, τον Μέγα Αλέξανδρο και τις αλληγορίες της μάχης, το χαμένο παράδεισο.

Πρόκειται για όλες εκείνες τις αθέατες όψεις που ανακάλυψε ο ρεπόρτερ Πέτρος Kασιμάτης, ολοκληρώνοντας δημοσιογραφικές αποστολές σε εμπόλεμες ζώνες (Αφγανιστάν, Λατινική Αμερική, Κεντρική Ασία, Μέση Ανατολή, Ν. Α. Ασία), αλλά και σε τόπους που ο μύθος άφησε σημαντικά ίχνη (Βαβυλώνα, Αρχαία Νινευή, ιερές πόλεις των Μάγια, έρημος της Ιουδαίας κ.ά.)

Το βιβλίο Μαράκανδα κοσμείται με τέσσερις ζωγραφιές του Γιώργου Σταθόπουλου που έχουν άξονα την Αργώ και το Χρυσόμαλλο δέρας, τον Αλέξανδρο και τον Βουκεφάλα, μα και γυναικείες θεότητες του Ελληνο-Βακτριανού Βασιλείου.

Τέλος, ένα μουσικό ταξίδι στην Κεντρική Ασία είναι το cd του Ρώσου συνθέτη Σεργκέι Σαμπουτίν -το οποίο εμπεριέχεται στο βιβλίο σε έξι ορχηστρικά μέρη- εμπνευσμένο από το έργο του Πέτρου Κασιμάτη.

Ο Πέτρος Κασιμάτης είναι δημοσιογράφος στη Βουλή των Ελλήνων, έχει εργαστεί σε γνωστά ΜΜΕ κι έχει ταξιδέψει με όλα τα μέσα στις πέντε ηπείρους. Επίσης, έχει γράψει τέσσερα δημοσιογραφικά βιβλία, έχει τιμηθεί με το βραβείο δημοσιογραφίας του Ιδρύματος Μπότση, ενώ αποστολές και αποκλειστικότητές του έχουν απασχολήσει ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία και διεθνή μέσα όπως η εφημερίδα Le Monde και το BBC.

Σήμερα, είναι επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κόμρατ.

Με το ποιητικό του έργο έχουν ασχοληθεί ο Ππανεπιστημιακός Γ. Μπαμπινιώτης, η καθηγήτρια του Εθνικού Πανεπιστημίου του Μεξικού Ναταλία Μορελεόν, ο Ευγένιος Αρανίτσης κ.ά. Έχει μεταφραστεί στα ισπανικά, γαλλικά, ρωσικά και ρουμανικά. Το έργο του το έχει προσεγγίσει μουσικά ο μεγάλος συνθέτης Γιάννης Μαρκόπουλος.

Τελευταία ενημέρωση: Τετάρτη, 17 Μαρτίου 2010, 10:52

"Ελευθερώνοντας" βιβλία... - Book Press

"Ελευθερώνοντας" βιβλία... - Book Press

Mε αφορμή την παγκόσμια ημέρα ποίησης σταχυολογήσαμε κάποιες απόψεις για την ποίηση.


Αν δε μου ’δινες την ποίηση, Κύριε, δε θα ’χα τίποτα για να ζήσω. Νικηφόρος Βρεττάκος
• "Δεν θα βρεις την ποίηση πουθενά αν δεν κουβαλάς κάποια μαζί σου." ~ Τζοζέφ Ζουμπέρ
• "Ένα ποίημα αρχίζει με απόλαυση και τελειώνει σε σοφία." ~ Ρόμπερτ Φροστ
• "Ένα ποιήμα είναι ένα γυμνό άτομο... μερικοί λένε πως είμαι ποιητής." ~ Μπομπ Ντύλαν (Liner notes, Bringing It All Back Home (1965))
• "Ένας ποιητής πρέπει να αφήνει ίχνη του περάσματός του, όχι αποδείξεις." ~ Γουάλλας Στίβενς
• "Η ποίηση είναι αυτό που χάνεται στη μετάφραση." ~ Ρόμπερτ Φροστ
• "Η ποίηση είναι εγγύτερα στη ζωτική αλήθεια απ'ό,τι η ιστορία." ~ Πλάτωνας
• "Η ποίηση είναι η γλώσσα στο πιο αποσταγμένο της και το πιο δυναμικό της." ~ Ρίτα Νταβ
• "Η ποίηση είναι η τέχνη της σύνδεσης της ευχαρίστησης με την αλήθεια." ~ Σάμιουελ Τζόνσον
• "Η ποίηση είναι ό,τι αξίζει να θυμάται κανείς στη ζωή." ~ Γουίλλιαμ Χάζλιτ
• "Η ποίηση είναι σκέψεις που αναπνέουν, και λέξεις που καίνε." ~ Έντγκαρ Άλαν Πόε
• Ίσως υπάρχουν γυναίκες που υποπτεύονται ότι δεν είναι ωραίαι, αλλά δεν υπάρχει ποιητής, που να μην έχη την βεβαιότητα ότι είναι μεγάλος. Γρηγόριος Ξενόπουλος
• Να γιατί γράφω. Γιατί η ποίηση αρχίζει από κει που την τελευταία λέξη δεν την έχει ο θάνατος. Οδυσσέας Ελύτης
• "Πάντα να είσαι ποιητής, ακόμα και στην πρόζα." ~ Σαρλ Μπωντλέρ
• Πιο δύσκολο να συμπληρώσεις ένα στίχο παρά να σηκώσεις ένα βράχο. Γιώργος Σεφέρης
• "Ποίηση είναι όταν ένα συναίσθημα έχει βρει τη σκέψη της και η σκέψη έχει βρει λέξεις." ~ Ρόμπερτ Φροστ
• "Χωρίς εσένα... η ποίηση μέσα μου είναι νεκρή" - Nightwish, στίχοι απο το τραγούδι "Gethsemane


Kαι για ποιητές...


Ο ποιητής είναι ένας φυλακισμένος πάντοτε ορθός μπρος στο λευκό χαρτί. (''Αρης Αλεξάνδρου)
Όταν ο ποιητής ανοίγει τα μάτια του στο καθημερινό θαύμα, εξαφανίζονται σιγά - σιγά όλα τα πένθιμα φαντάσματα όλα τα όνειρα τα λυπητερά. (Τάκης Βαρβιτσιώτης)
Του κόσμου η καταφρόνια τους βαραίνει κι αυτοί περνούνε αλύγιστοι και ωχροί στην τραγική απάτη τους δοσμένοι πως κάτου πέρα η Δόξα καρτερεί, παρθένα, βαθυστόχαστη, ιλαρή. (Κώστας Καρυωτάκης)
Είμαστε κάτι διάχυτες αισθήσεις, χωρίς ελπίδα να συγκεντρωθούμε. Στα νεύρα μας μπερδεύεται η φύση. (Κώστας Καρυωτάκης)
Φτωχοί που περνάνε στους δρόμους, κρύβοντας στα φαρδιά ξεχειλωμένα πανωφόρια τους κάποιον ποιητή, που τον αρνήθηκε η τύχη ή τον ξεγέλασαν οι περιστάσεις, αλλά που τους χαρίζει καμιά φορά τα πιο ωραία τους δάκρυα. (Τάσος Λειβαδίτης) Φτωχοί λαθρεπιβάτες πάνω στις φτερούγες των πουλιών την ώρα που πέφτουν χτυπημένα. (Τάσος Λειβαδίτης)
Δεν είμαστε πια ποιητές παρά μονάχα σύντροφοι με μεγάλες πληγές και πιο μεγάλα όνειρα. (Τάσος Λειβαδίτης)
'Ανοιξε το παράθυρο στην πρωινή γιορτή, για να ’μπουν οι μοσκοβολιές από το περιβόλι. Αχ! κάθε του τριαντάφυλλο και μια πληγή από βόλι- είναι, για σε, ποιητή. (Μενέλαος Λουντέμης)
'Οταν διαβάζουμε ένα καλό ποίημα, φανταζόμαστε πως κι εμείς θα μπορούσαμε να το έχουμε γράψει, πως το ποίημα προϋπήρχε μέσα μας.Μπόρχες
Η ποίηση ένα πράγμα ανάλαφρο, ιερό και φτερωτό. Πλάτων
Η ποίηση δεν είναι ένα ελευθέρωμα της συγκίνησης, αλλά απόδραση από τη συγκίνηση. Δεν είναι έκφραση της προσωπικότητας, αλλά απόδραση από την προσωπικότητα. Έλιοτ
Η ποίηση είναι η πιο πυκνή μορφή προφορικής έκφρασης. Πάουντ
Η ποιότητα ενός μεγάλου ποιητή είναι πανταχού παρούσα και πουθενά ορατή σαν μία ξεχωριστή συγκίνηση. Κόλεριτζ ή Ντε Κουίνσυ
Αν κάποιος μάθει καλά ελληνικά, μπορεί να βρει σχεδόν "ολόκληρη την ποίηση" στον Όμηρο. Πάουντ
Είναι παράξενο πως γράφει κανείς ποιήματα. Σεφέρης
Οι ποιητές όλων των εποχών έλαβαν μέρος στη συγγραφή ενός Μεγάλου Ποιήματος αενάως εν εξελίξει. Σέλλεϋ
Στην ίδια την ουσία της ποίησης υπάρχει κάτι το απρεπές: Φανερώνονται πράγματα που δεν ξέραμε πως τα κρύβαμε μέσα μας και τρομάζουμε σα να είχε ξεπηδήσει μια τίγρης και στεκόταν μπροστά μας στο φως τινάζοντας την ουρά της. Σέσλαβ Μίλοζ
Όλη η ποίηση είναι ποίηση πειραματική. Στήβενς
Η ποίηση είναι η αιτία που φθείρει το κάθε τι από το μη είναι στο είναι. Πλάτωνας "Διο ευφυούς η ποιητική εστιν ή μανικού. Τούτων γαρ οι μεν εύπλαστοι οι δε εκστατικοί εισίν". ( Η τέχνη της ποίησης είναι έργο του προικισμένου μάλλον παρά του μανικού καλλιτέχνη, γιατί ο πρώτος είναι ο επιδέξιο μιμητής, ενώ ο δεύτερος κατέχεται από ενθουσιασμό και του λείπει η ψυχική ηρεμία). Αριστοτέλης

Το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας για το 2010 στην Κική Δημουλά

Πρώτη καταχώρηση: Τρίτη, 9 Μαρτίου 2010, 08:59

Στις 12 Μάρτιου η Ευρώπη τιμά την Ελληνίδα ποιήτρια Κική Δημουλά για το σύνολο του ποιητικού και πεζογραφικού της έργου, απονέμοντας της το Ευρωπαϊκό Βραβείο λογοτεχνίας για το 2010.

Η επιτροπή, όπως λέει στο σκεπτικό της, διέκρινε στο έργο της μία από τις μεγάλες φωνές που εκπροσωπούν τη σύγχρονη δημιουργία και θέλει να υπογραμμίσει επίσημα τη σημασία του έργου της στο αύριο της ευρωπαϊκής κουλτούρας.

Μία ακόμη τιμή για την Κική Δημουλά, πανευρωπαϊκής εμβέλειας αυτή τη φορά, που υπογραμμίζει την εξέχουσα θέση που έχει, διαχρονικά, η σύγχρονη ποίηση ως πρεσβευτής του ελληνικού πολιτισμού.

H «Association capitale europeenne des litteratures» χαιρετίζει το ποιητικό της έργο ως ένα «από τα μεγαλύτερα και πιο δημοφιλή της σύγχρονης Ελλάδας».

Το νέο ΔΣ του ΕΚΕΒΙ
O Τάκης Θεοδωρόπουλος νέος πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου


Ο κ. Τάκης Θεοδωρόπουλος
Αθήνα

Ο συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας Τάκης Θεοδωρόπουλος είναι ο νέος πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου ΕΚΕΒΙ). Αντιπροέδρος διορίστηκε ο συγγραφέας Πέτρος Τατσόπουλος και γραμματέας, η συγγραφέας και μεταφράστρια Σεσίλ Μαργέλου - Ιγγλέση.

Η νέα σύνθεση του ΔΣ του ΕΚΕΒΙ, όπως ανακοινώθηκε σήμερα από το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, πλασιώνεται από τα μέλη: Μαρία Παναγοπούλου, προϊσταμένη της Διεύθυνσης Γραμμάτων του ΥΠ.ΠΟ.Τ, Κλαίτη Σωτηριάδου, εκπρόσωπος των συγγραφέων, Ουρανία Ραγιά, εκπρόσωπος των εκδοτών, Γεώργιος Στεφάνου, εκπρόσωπος των βιβλιοπωλών, Βασίλειος Βιτσαξής, εκπρόσωπος των μεταφραστών και Μαρία Αλεξανδράκη, εκπρόσωπος των βιβλιοθηκονόμων.

Newsroom ΔΟΛ

Λέσχη ανάγνωσης καθηγητριών 8ου Λυκείου

Μέλη
΄Αννα Χατζηαναστασίου Μαρία Βέζου
΄Εφη Ρόπα Μαρία Νανά
Ηλιάννα Μιχελή Κατερίνα Παπανάτσιου
Τασούλα Χατζοπούλου Τζένη Γκουντάρα
Βάσω Χατζηπλή Δέσποινα Λάππα
Δέσποινα Παυλίδου Φωτεινή Κοντονάτσιου
Ελένη Λυκοδήμου Ελένη Βαμβακά
Κυριακή Δανιηλίδου


Αυτή η ομάδα ανάγνωσης δημιουργήθηκε τρία χρόνια πριν το Νοέμβρη του 2006.Μια παρέα φίλων και συναδέλφων ταυτόχρονα ,παρακινημένες από την εκστρατεία του ΕΚΕΒΙ για τη δημιουργία ομάδων ανάγνωσης ,αποφασίσαμε να συγκροτήσουμε τη δική μας ομάδα. Μια ομάδα που άτυπα υπήρχε ήδη, αφού εντός και εκτός του χώρου του σχολείου, μιλούσαμε συχνά πυκνά για τα βιβλία που διαβάζαμε και μας συγκινούσαν.
΄Ετσι μετά από μία συνάντηση με το συγγραφέα Κ. Ακρίβο ,ο οποίος ανέλαβε εκ μέρους του ΕΚΕΒΙ να μας ενημερώσει για τον τρόπο λειτουργίας μια λέσχης, ξεκινήσαμε το ταξίδι μας στο χώρο της λογοτεχνίας.
Από τότε έχει περάσει καιρός. Τα βιβλία που διαβάσαμε στο διάστημα αυτό αρκετά και οι συζητήσεις που κάναμε διέπονταν από αγάπη για το βιβλίο αλλά και από ένα κλίμα φιλίας και εγκαρδιότητας το οποίο όλο και δυνάμωνε.
Αν πριν δουλεύαμε μαζί και συνυπήρχαμε αρμονικά, τώρα πια οι σχέσεις μας έγιναν πιο θερμές και η επικοινωνία ακόμη καλύτερη. Στην αρχή η ομάδα αριθμούσε δώδεκα μέλη, τώρα πια είμαστε δεκαπέντε και κάθε μας συνάντηση είναι μια ευκαιρία για γιορτή.

1η συνάντηση (Νοέμβρης 2006)

Συγκρότηση ομάδα. Ενημέρωση από τον Κ. Ακρίβο για το θεσμό των λεσχών.
Επιλογή ως πρώτου βιβλίου :Β. Ραπτόπουλος,, «οι φίλοι».
Προτάθηκε από τη Δ.Παυλίδου.

2η συνάντηση (19/12/2006)
Συνάντηση στο σπίτι της ΄Αννας.

Το βιβλίο του Β.Ραπτόπουλου δεν ενθουσίασε τα μέλη της ομάδας. Αν και το θέμα είναι ιδιαίτερα δημοφιλές και το ιστορικό πλαίσιο γνώριμο στις περισσότερες καθώς θύμιζε πρόσωπα και καταστάσεις που είχαν ζήσει ,θεωρήθηκε αποτυχημένη και πομπώδης η προσπάθεια του συγγραφέα, ο οποίος φάνηκε να προσπαθεί να εντυπωσιάσει μέσα από φράσεις κλισέ και ψευτοφιλοσοφίες.
 Συγκεκριμένα: η δομή της ιστορίας ήταν πολύ χαλαρή
 Δε δικαιολογούνταν αρκετά η ύπαρξη αυτής της φιλίας
 Υπήρχαν σκόρπιες φράσεις φιλοσοφικής σκέψης γύρω από διάφορα θέματα. Φράσεις όμως κλισέ και μάλιστα άλλων συγγραφέων κι όχι του συγκεκριμένου.
 Ο λόγος στρωτός, πεζός ,σε κάποια –ελάχιστα σημεία- ποιητικός.

Οι κριτικές που βρήκαμε για το βιβλίο σε εφημερίδες, περιοδικά ,ίντερνετ ήταν οι περισσότερες αρνητικές. Καταλογίζουν στο συγγραφέα βιασύνη να εκδώσει νέο βιβλίο.
Συμπέρασμα: ωραίο θέμα. Όμως το βιβλίο δε συγκίνησε όπως θα περιμέναμε.

Η Τασούλα μας μοίρασε ένα κείμενο που αναφέρεται στην αξία της φιλίας (όπως οι κόκκοι της άμμου βρίσκουν χώρο και εισχωρούν παντού έτσι πρέπει να βρίσκουμε πάντα χρόνο για έναν καφέ με ένα φίλο)
Επόμενο βιβλίο : η καλλιγράφος του Βοσπόρου, Γιασμίν Γκαντά,


3η συνάντηση (11/02/2007)

Συνάντηση στο σπίτι της Κατερίνας
 Μοίρασμα καταλόγου λογοτεχνικών βιβλίων
 Πρόταση στο ΕΚΕΒΙ για σεμινάριο δημιουργικής ανάγνωσης
 Σκεφτήκαμε να ακούσουμε τούρκικη μουσική (δερβίσηδες) και τη μουσική της πολίτικης κουζίνας.
 Να δούμε την πολίτικη κουζίνα.
 Θετικές εντυπώσεις για την καλλιγράφο. Συναρπαστικές οι επισκέψεις των πεθαμένων στην ηρωίδα.
 Χαλαρή πλοκή στο πρώτο μέρος. Κουραστικές αρκετά αν και απαραίτητες οι ιστορικές λεπτομέρειες.
 Συμπερασματικά: η ηρωίδα μια παθιασμένη με την τέχνη γυναίκα, που ήθελε να την ανανεώσει.
 Η προσωπική της ζωή περνά στο περιθώριο.
 ΄Ένα σημαντικό γεγονός – ο θάνατος του γιου της – διασαλεύει το σύμπαν της.
 Η αγάπη για της δουλειά της υποσκελίζει την αγάπη για τα παιδιά της.
 Ερωτική η σχέση της με τα εργαλεία της.
 Γλαφυρό ύφος. Συγχαρητήρια στο μεταφραστή.

 Επόμενο βιβλίο : «ν’ ακούω καλά τ’ όνομά σου»,Σωτήρης Δημητρίου.


4η συνάντηση (18/03/2007)
Συνάντηση στο Βuena Vista.

Υπέροχο: Χώρος συνάντησης. Μυρίζει βιβλίο. Καταπληκτική μουσική. Το παλιό χάνι που μεταμορφώθηκε σε καφέ είναι καταπληκτικό.
Το βιβλίο υπέροχο. Η γλώσσα του συγγραφέα βαθιά αυθεντική, αφού διατηρεί το τοπικό ιδίωμα και μας βάζει στο πνεύμα της εποχής.
Το θέμα του η επιβίωση στα δύσκολα χρόνια του β παγκόσμιου και η προσπάθεια να συντηρηθεί η ζωή.

Επόμενο βιβλίο: «Λευκή πετσέτα στο ρινγκ» Ν.Δαββέτας.


5η συνάντηση (Ιούνιος 2007)
Η συνάντηση έγινε στην καφετέρια Αργοναύτες στην παραλία.

Κατόπιν πήγαμε στην εξωραϊστική, όπου γινόταν μία παρουσίαση του βιβλίου του Κ. Ακρίβου, «Καιρός για θαύματα».
Η λευκή πετσέτα στο ρινγκ δεν μας έπεισε. Παρότι έθιγε πολλά ευαίσθητα ζητήματα όπως ο εμφύλιος, η σεξουαλική ορμή, η αγωνία των γηρατειών και του θανάτου, ο θάνατος της σχέσης ενός ζευγαριού που είναι χρόνια παντρεμένο, κλπ.Αρκετά ωμές περιγραφές, ειδικά σε ό,τι αφορά την υγεία του.

Επόμενο βιβλίο για το καλοκαίρι οι ογκωδέστατες «ιστορίες έρωτα και σκότους» του ΄Αμος Οζ.


6η συνάντηση (31/10/2007)
Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στο Buena Vista

Tί να πει κανείς για το υπέροχο αυτό βιβλίο. Να μιλήσουμε πρώτα για την υπέροχη γραφή του συγγραφέα αλλά και την καταπληκτική μετάφρασή του!
Να μιλήσουμε για τα τόσο σημαντικά θέματα που θίγει, όπως η ιστορία της γέννησης του Ισραήλ μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, η σχέση γονιών και παιδιών, το πρόβλημα της γλώσσας αλλά και της ταυτότητας ενός λαού -του εβραϊκού -,η πολιτική. Και όλα αυτά χωρίς υστερίες, χωρίς εμπάθειες. Μέσα από τη ματιά ενός συγγραφέα που προσπαθεί να κατανοήσει τα δίκια όλων των ανθρώπων αλλά και να τοποθετήσει το λαό του εκεί που θεωρεί ότι του αρμόζει. Η περιγραφική του ικανότητα μας ζωγραφίζει μπροστά μας τοπία, σκηνές ,ανθρώπινους τύπους. Περπατάμε μαζί του στους λόφους της Ιερουσαλήμ, διασχίζουμε μπαρουτοκαπνισμένους δρόμους, νιώθουμε την αγωνία και τη λαχτάρα των ανθρώπων που ακουμπούν τις ελπίδες τους σε ένα ακουστικό τηλεφώνου για να επικοινωνήσουν με τους συγγενείς τους.
΄Ενα βιβλίο απλά υπέροχο!
Προειδοποίηση: δεν είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται στην παραλία. Θέλει αυτοσυγκέντρωση και καλή μνήμη, ή να κρατήσει κανείς σημειώσεις, αν δε θέλει να χαθεί στο δαίδαλο της πανσπερμίας ανθρώπων, λαών και τόπων όπου μας μεταφέρει το βιβλίο.
Επόμενα βιβλία :το παλιοκόριτσο, Μ .Βάργκας Λιόσα,


7η συνάντηση (Ιανουάριος 2008)
το παλιοκόριτσο, Μ .Βάργκας Λιόσα,
Άλλο ένα βιβλίο που αξίζει κανείς να διαβάσει. Ο συγγραφέας του δε θεωρείται τυχαία ένας από τους καλύτερους σύγχρονους συγγραφείς.
Μέσα από μια φαινομενικά απλή ιστορία ,ενός αρρωστημένου και παθιασμένου έρωτα του ήρωα με ένα παλιοκόριτσο, διαγράφεται η ανατομία του έρωτα, της ιδανικής σχέσης, αλλά και του έρωτα που γίνεται αυτοκαταστροφικός και οδυνηρός γι' αυτόν που τον ζει. Για να καταλήξει στο τέλος ο αναγνώστης , που σε όλη τη διάρκεια του βιβλίου κατηγορεί την ηρωίδα που εκμεταλλεύεται ασύστολα όλους τους άντρες που περνούν από τη ζωή της να της δώσει άφεση αμαρτιών, αφού έστω και στο τέλος συνειδητοποιεί τα λάθη της και καταφέρνει να κερδίσει την αυτογνωσία.
΄Οσο για το τι κερδίζει ο αναγνώστης ,πέρα από το να φιλοσοφήσει πάνω στα ζητήματα του έρωτα και της ζωής; Δύο ώρες πλήρους εξάρτηση από το βιβλίο. ΄Οσο διαβάζεις ζεις αποκλειστικά τη ζωή του ήρωα και του παλιοκόριτσου.Δεν υπάρχει τίποτε άλλο. Πράγμα που σημαίνει δεν απαντώ σε τηλέφωνα, χάνω την αίσθηση του χρόνου και απαγορεύεται δια ροπάλου το μαγείρεμα γιατί είναι σίγουρο ότι θα κάψω το φαγητό!

8η συνάντηση (Μάρτιος 2008)
Στην ακτή ,Ιαν Μακγιούαν
΄Ενα μυθιστόρημα βγαλμένο από την αγγλική εξοχή του 20ου αιώνα.Την εποχή του 60 που συντελέστηκε η σεξουαλική επανάσταση δύο νέοι ενώνονται με τα ιερά δεσμά του γάμου, σε ένα γάμο που έχει όλες τις προδιαγραφές, να είναι απόλυτα επιτυχημένος.
Μόνο που ο γάμος αυτός καταστρέφεται από την πρώτη κιόλας νύχτα .Μια λάθος κίνηση, καταπιεσμένα συναισθήματα που ποτέ δεν εκφράστηκαν οδηγούν το γάμο στο τέλος πριν ακόμη αρχίσει.Η πρακτική του φλας μπακ μας βοηθά να γνωρίσουμε τους ήρωες και να καταλάβουμε πόσο προγεγραμμένη ήταν η μοίρα των ηρώων ,οι οποίοι οδηγήθηκαν σε ένα γάμο επηρεασμένοι από αυτό που φαινόταν κι όχι από αυτό που ήταν ο καθένας τους.


Κάποια συνάντηση μου διαφεύγει.Θα τη θυμηθώ όμως πού θα πάει..

9η Συνάντηση (08/02/2009)
Συνάντηση στο σπίτι της Βάσως

Έρωτας στα δάση της Μοραβίας,

Tο βιβλίο ,αν και υπήρχαν αδυναμίες, μας προβλημάτισε για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία, τις σχέσεις ανάμεσα στον άνδρα και τη γυναίκα, τις πλατωνικές ή σαρκικές σχέσεις, τη δύναμη της γυναίκας μαίας που αποτελεί ισχυρή παρουσία στην τοπική κοινωνία, τα ήθη, την κουλτούρα της επαρχίας.

Η αντίστοιχη τσέχικη ταινία, παραγωγής 2004 μεταφέρει καταπληκτικά το θεατή στα δάση της Μοραβίας και την ατμόσφαιρα του βιβλίου.

Επόμενο βιβλίο: ΄Ερωτας στα χρόνια της ειρωνείας, Αγγέλα Καστρινάκη,
εκδ. Ελληνικά γράμματα.


10η Συνάντηση 15/03/2009
Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στο Buena Vista
΄Ερωτας στα χρόνια της ειρωνείας, Αγγέλα Καστρινάκη,
εκδ. Ελληνικά γράμματα.

Το βιβλίο αν και με κάποιες λογοτεχνικές αρετές δεν ικανοποίησε κανένα από τα μέλη της λέσχης. ΄Αφησε σε όλους την αίσθηση του ανικανοποίητου και του λειψού. Κάτι ξεκίνησε να πει η συγγραφέας, όμως δεν τα κατάφερε.
Επόμενο βιβλίο το νησί. Της Βικτόρια Χίσλοπ,εκδ.Διόπτρα.


11η Συνάντηση Ιούνιος 2009
Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στο σπίτι της Δέσποινας μέσα στον Ιούνιο.
Το νησί μας ενθουσίασε όλες. Η συγγραφέας κατάφερε να μας σαγηνέψει με τη γραφή της ,την ενδιαφέρουσα πλοκή και τους πολύ ζωντανούς χαρακτήρες που είχε πλάσει-αν εξαιρέσουμε τον Εγγλέζο αρραβωνιαστικό που είναι λίγο εκτός τόπου και χρόνου μέσα στο κείμενο, γι’ αυτό και παραμένει θολή φιγούρα ως τη στιγμή που τον χωρίζει η ηρωίδα .Το πρόβλημα της λέπρας και των διαστάσεων που είχε πάρει στις αρχές του αιώνα φωτίζεται ιδιαίτερα από τη συγγραφέα.

Επόμενο βιβλίο Φίλιπ Ροθ, Το ανθρώπινο στίγμα.

12η Συνάντηση Σεπτέμβρης 2009
Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στο καφέ Βάμμα νυκτός.

Ωραία γραφή, ωραίο θέμα. Ο ρατσισμός και η διαφορετικότητα. Οι επιλογές που κάνει ο καθηγητής προκειμένου να μην περιθωριοποιηθεί που τελικά τον εγκλωβίσουν σε μία ζωή γεμάτη αγωνία Όλα αυτά συγκλονίζουν τον αναγνώστη και τον κάνουν να αναρωτιέται για το βάρος των επιλογών του. Όμως κάποιες εμμονές του συγγραφέα όπως η μανία να μας αναφέρει όλα τα ιατρικά προβλήματα του συγγραφέα με τον προστάτη του σοκάρουν και δε θεωρούμε ότι έχουν να δώσουν κάτι παραπάνω στην πλοκή του βιβλίου. Το ίδιο ισχύει και για τις υπερβολικές περιγραφές των μαχών που έδινε στην πυγμαχία ο κεντρικός ήρωας ο Σλινκ. Σαφέστατα χρειάζονται τέτοιες αναφορές αφού η πυγμαχία καθόρισε τον Σλινκ, ενώ τα ιατρικά προβλήματα του συγγραφέα είναι εκείνα που τον οδήγησαν στην απομόνωση και τελικά στη γνωριμία του με τον Σλινκ, όμως η υπερβολική αναφορά σε αυτά κάνει το βιβλίο να ξεθωριάζει και να κουράζει. Καταπληκτική η περιγραφή των ψυχολογικών μεταπτώσεων τόσο του πρώην άντρα της ηρωίδας –απόμαχου του Βιετνάμ – όσο και των βασικών χαρακτήρων. Μέσα από τους εσωτερικούς τους μονολόγους αντιλαμβανόμαστε καλύτερα την ψυχολογία των ηρώων .
΄Ολοι οι ήρωες κουβαλάνε τα αδιέξοδά τους :η Ντελφίν,του μετανάστη που δε μπορεί να ριζώσει και της επιτυχημένης γυναίκας που οι άντρες αποφεύγουν
Ο Σλινκ , του μαύρου που θέλει να ξεφύγει από τη ράτσα του και ζει συνεχώς στην κόψη του ξυραφιού
Ο συγγραφέας του άντρα που έχασε πλέον την ερωτική του δύναμη και νιώθει άδειος
Η ηρωίδα του κακοποιημένου παιδιού στην αρχή και της κακοποιημένης γυναίκας αργότερα που βίωσε την εγκατάλειψη από τους δικούς, που κουβαλά τις ενοχές της για το θάνατο των παιδιών της και τέλος της έξυπνης γυναίκας που αντιλαμβάνεται πως μόνο αν δείχνει ανόητη και αγράμματη έχει ελπίδα να επιβιώσει.

Επόμενο βιβλίο το Σαββατοκύριακο του Μπέρναντ Σλινκ.


13η Συνάντηση 1η Δεκεμβρίου 2009

Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στο σπίτι της Κατερίνας, λόγω της ονομαστικής της εορτής.
Το βιβλίο άρεσε πολύ. Ο ψυχογραφικός τρόπος γραφής του Σλινκ μας είχε ενθουσιάσει και από το προηγούμενο βιβλίο «διαβάζοντας στη Χάνα».
Η πρωτοτυπία του θέματος και η σύγχρονη οπτική του (τρομοκρατία) μας κίνησαν το ενδιαφέρον. Τα επιμέρους θέματα που έχουν να κάνουν με το συμβιβασμό των πρώην αριστερών συντρόφων, που εντάχθηκαν στο σύστημα και ξέχασαν γιατί το πολεμούσαν αλλά και η ψυχολογία του πρώην τρομοκράτη που βγαίνει από τη φυλακή και στέκεται αναποφάσιστος ως προς τι πρέπει να κάνει από εδώ και στο εξής, η ιδιαίτερη σχέση σχεδόν ερωτική του Γιορκ και της αδελφής του Κριστιάνε,αλλά και η παρολίγον ομοφυλοφιλική σχέση της Κριστιάνε και της Μαργκερίτε.Η ευαίσθητη σχέση του Γιορκ με το γιό του αλλά και των πρώην φίλων μεταξύ τους ,αφού ήταν σχεδόν ανύπαρκτη μετά τα φοιτητικά τους χρόνια.
΄Ολοι κουβαλάνε ενοχές και το Σαββατοκύριακο αυτό τους δίνει την ευκαιρία να κάνουν την αυτοκριτική τους.

Επόμενο βιβλίο Μακριδάκης, «η δεξιά τσέπη του ράσου»



14η συνάντηση Φεβρουάριος 2010


Πραγματοποιήθηκε στο υπέροχο και φιλόξενο σπίτι της Τασούλας στη Γατζέα, όπου μεταξύ καφέ ,λικέρ και βουτημάτων αναρωτηθήκαμε για τους λόγους που μπορεί να οδήγησαν τον ήρωα στη μοναστική ζωή, αλλά και για το μέγεθος της μοναξιάς που βίωνε.
Η γραφή του συγγραφέα σε συνεπαίρνει. Υπάρχει βαθιά ευαισθησία στον τρόπο που γράφει και οι περιγραφές του είναι τόσο παραστατικές που νομίζεις ότι στήνονται μπροστά σου τα τοπία που περιγράφει.
Οι λεπτομέρειες που έχουν να κάνουν με το μοναστικό βίο δείχνουν άνθρωπο που ή έχει γνωρίσει από κοντά ή έχει μελετήσει ενδελεχώς αυτό τον τομέα.
Δε θα μπορούσαν να λείψουν και οι αναφορές στα της εκκλησίας, το ρόλο που παίζει και την έμμεση κριτική που ασκεί σε συμπεριφορές και συνήθειες.

Επόμενο βιβλίο : Φίλοι και εραστές,Θοδωρής Καλλιφατίδης

15η συνάντηση
Αν και η συνάντηση αυτή άργησε πολύ εξαιτίας αστάθμητων παραγόντων μας άφησε όλες απόλυτα ικανοποιημένες.

Γνωρίζαμε όλες τι Θοδωρή Καλλιφατίδη ως όνομα.Ξέραμε πως ήταν άλλος ένας ομογενής που έκανε περήφανους τους ΄Ελληνες στο εξωτερικό.Δεν είχαμε όμως έρθει σε επαφή με κάποιο από τα κείμενά του.Κάποιες μόνο είχαν διαβάσει παλαιότερα κείμενα και είχαν ενθουσιαστεί.Η ανάγνωση του βιβλίου ήταν αποκάλυψη.΄Ενα βιβλίο στο οποίο θεωρητικά δεν υπάρχει πολλή δράση,αφού ο ήρωας περνάει ατελείωτες ώρες αναλογιζόμενος το παρελθόν του και προσπαθώντας να κατανοήσει τί πήγε στραβά στο γάμο του και τη ζωή του.Ουσιαστικά όμως έχουμε ένα βιβλίο γεμάτο κίνηση,αφού ο ήρωας μας είτε με αναδρομές στο παρελθόν είτε με αποφασιστικές πράξεις στο παρόν,αποφασίζει να αλλάξει άρδην τη ζωή του.Τα φτιάχνει με μία νεότερή του ,συναντάει τον εραστή της πεθαμένης γυναίκας του και αλλάζει τρόπο ζωής και φιλοσοφία.
Ένα βιβλίο το οποίο αγγίζει όλα τα προβλήματα της σύγχρονης Σουηδίας στην οποία εξελίσσεται η πλοκή, αλλά και των ανθρώπων σε όλα τα μέρη της γης.΄Ετσι στο βιβλίο υπάρχουν αναφορές στην ξενοφοβία και το ρατσισμό των Σουηδών - και όχι μόνο-,στο νόστο του ξενιτεμένου για την πατρίδα ,αφού πουθενά δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος κανείς παρά μόνο κάτω από τον ουρανό της πατρίδας του,στις σχέσεις ανάμεσα στα δύο φύλα,στις ηλικιακές διαφορές των ζευγαριών,στην ουσία μας σχέσης και τους λόγους που οδηγούν στο χωρισμό ή τη συμβατική συμβίωση,στην απιστία, στην έκρηξη της βίας μέσα σε ένα εχθρικό περιβάλλον,στην πολιτιστική αλλοτρίωση,στους πολιτικούς εξόριστους.Χιλιάδες θέματα ιδωμένα από την πλευρά του συγγραφέα που παρατηρεί και στοχάζεται και προσπαθεί να καταλάβει τι είχε, τι έχασε και τι θέλει να διεκδικήσει από τη ζωή του στο μέλλον.
Παρότι ο συγγραφέας έχει συνηθίσει να γράφει στα σουηδικά, καταφέρνει να δημιουργήσει ένα κείμενο ζωντανό,άμεσο και είναι σχεδόν αδύνατο να καταλάβει κανείς ότι το γράφει ένας ομογενής,αν εξαιρέσει κανείς κάποιες παρομοιώσεις και μεταφορές που δείχνουν την επίδραση της σουηδικής, η γλώσσα του είναι αμιγώς ελληνική .
Επόμενο βιβλίο: το χάρτινο σπίτι ,Κάρλος Μαρία Ντομίνγκεζ.