Το πιο ωραίο ταξίδι!

Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να μιλήσεις για την αξία των βιβλίων από το υπέροχο αυτό ποίημα της Ντίκινσον.Ευτυχώς που το ανακάλυψε η Τασούλα και μας δίνεται η ευκαιρία να το δημοσιεύσουμε για να γίνει το μότο της ζωής μας και να μας δείχνει πως υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για να ταξιδέψουμε κι όχι μόνο σε πολυτελή θέρετρα ...

Δεν θα βρεθεί κανένα πλοίο για να ταξιδέψεις

σαν το βιβλίο και να πας στα μακρινά τα ξένα,

μητ' άλογο σβέλτο πολύ να το καβαλικέψεις,

σαν μια σελίδα ποίησης με λόγια φτερωμένα.

Τέτοιο ταξίδι ανέξοδο και το φτωχό συμφέρει,

δεν του γυρεύουν διόδια και ναύλα δεν χρωστάει.

Τόσο λιτό, κι όμως παντού το νου μας μεταφέρει.

το μέσο αυτό που ταξιδιώτες όλους μας χωράει.

Έμιλυ Ντίκινσον

Αλλά και τα λόγια του μεγάλου Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα | 5 Ιουνίου 1898 - 19 Αυγούστου 1936 | "Δε ζει μόνο με ψωμί ο άνθρωπος. Αν ήμουν πεινασμένος και αβοήθητος στο δρόμο, δε θα ζητούσα ένα ψωμί. Θα ζητούσα μισό ψωμί και ένα βιβλίο."

Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

Εχτές 12 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε η συνάντηση της λέσχης με τον κο Θωμά Κοροβίνη ,με αφορμή το βιβλίο του για το δράκο του Σέιχ Σου " Ο γύρος του θανάτου".
Μία συνάντηση ομολογουμένως από τις καλύτερες της λέσχης ,αφού είχαμε την ευκαιρία να μάθουμε από πρώτο χέρι μικρά μυστικά για τη συγγραφή του βιβλίου από τον ίδιο το συγγραφέα αλλά και να τον απολαύσουμε να μας απαγγέλλει αποσπάσματα από το επόμενο βιβλίο του αφιερωμένο στα γεγονότα του '55 στην Πόλη και να μας τραγουδάει έναν αργό αμανέ!
Πνεύμα ελεύθερο και πολυταξιδεμένο ο Θωμάς Κοροβίνης μας ταξίδεψε με τις διηγήσεις του,με τη βαθιά φωνή του και το πλατύ του γέλιο απλός,καταδεκτικός και απρόσμενα οικείος σε όλες μας.
Η κουβέντα κράτησε μέχρι αργά με καφέ στην αρχή ,ποτό και μεζέ αργότερα έτσι ώστε να ευφρανθούν όλες οι αισθήσεις.
Μια πραγματικά υπέροχη βραδιά στην οποία συνέβαλε πολύ και το φιλόξενο σπίτι της Τασούλας πνιγμένο στη φθινοπωρινή βλάστηση του Πηλίου γλυκό και γεμάτο θαλπωρή σαν την οικοδέσποινά του.
Το βιβλίο σου θυμίζει αστυνομική ταινία καθώς ένας ένας οι ήρωες διηγούνται ξεφτίδια της ομολογουμένως πολυκύμαντης ζωής του Παγκρατίδη. Ο πλούτος του λεξιλογίου -τα καλιαρντά,η καθαρεύουσα των αστών,η αργκό του λιμανιού και του αγοραίου έρωτα - και η ασφυκτικά απονικτική ατμόσφαιρα της καθωσπρέπει Θεσσαλονίκης της δεκαετίας 50-60  - παρελαύνουν ολοζώντανα μπροστά μας.Ολοκληρώνοντας την ανάγνωση έχεις σχηματίσει μία πλήρη εικόνα για την ατμόσφαιρα της εποχής και η ερώτηση φτάνει αυθόρμητα στα χείλη "ήταν τελικά ένοχος ο Παγκρατίδης ;" κι αν ναι ,ήταν ένοχος για ό,τι τον κατηγορούσαν ή μήπως μόνο για τον προηγούμενο έκλυτο βίο του;
΄Ενα βιβλίο που σίγουρα θα κεντρίσει το ενδιαφέρον όποιου  το διαβάσει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου