Το πιο ωραίο ταξίδι!

Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να μιλήσεις για την αξία των βιβλίων από το υπέροχο αυτό ποίημα της Ντίκινσον.Ευτυχώς που το ανακάλυψε η Τασούλα και μας δίνεται η ευκαιρία να το δημοσιεύσουμε για να γίνει το μότο της ζωής μας και να μας δείχνει πως υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για να ταξιδέψουμε κι όχι μόνο σε πολυτελή θέρετρα ...

Δεν θα βρεθεί κανένα πλοίο για να ταξιδέψεις

σαν το βιβλίο και να πας στα μακρινά τα ξένα,

μητ' άλογο σβέλτο πολύ να το καβαλικέψεις,

σαν μια σελίδα ποίησης με λόγια φτερωμένα.

Τέτοιο ταξίδι ανέξοδο και το φτωχό συμφέρει,

δεν του γυρεύουν διόδια και ναύλα δεν χρωστάει.

Τόσο λιτό, κι όμως παντού το νου μας μεταφέρει.

το μέσο αυτό που ταξιδιώτες όλους μας χωράει.

Έμιλυ Ντίκινσον

Αλλά και τα λόγια του μεγάλου Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα | 5 Ιουνίου 1898 - 19 Αυγούστου 1936 | "Δε ζει μόνο με ψωμί ο άνθρωπος. Αν ήμουν πεινασμένος και αβοήθητος στο δρόμο, δε θα ζητούσα ένα ψωμί. Θα ζητούσα μισό ψωμί και ένα βιβλίο."

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

18η συνάντηση
Τη Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου στο σπίτι της Κατερίνας έγινε η καθιερωμένη μας πια συνάντηση λίγο πριν τις γιορτές,δίπλα στο στολισμένο δέντρο και με το τζάκι αναμμένο.Πιο ειδυλλιακή ατμόσφαιρα για να μιλήσουμε για βιβλία δε θα μπορούσε να υπάρξει.Με δεδομένο λοιπόν την καλή διάθεση και παρέα συν το γεγονός ότι μαζί μας ήταν και ο συγγραφέας του βιβλίου που διαβάζαμε ο Κώστας ο Ακρίβος,νομίζω πως πραγματοποιήσαμε μία από τις πιο ωραίες συναντήσεις μας.
Μέσα σε ένα πολύ χαλαρό και εγκάρδιο κλίμα συζητήσαμε για το ποιος θυμάται τον Αλφόνς,καταθέσαμε προσωπικές εμπειρίες, κουβεντιάσαμε με τον ίδιο το συγγραφέα που μας ανέλυσε την επώδυνη και κουραστική πορεία προς τη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου,
μιμηθήκαμε τις περίφημες δαφνοστεφανωμένες συναντήσεις του Αλφόνς, χρησιμοποιώντας όμως στεφάνια ελιάς, και αναλογιστήκαμε για άλλη μια φορά πόσο ζωντανό σε κάνει να νιώθεις η ανάγνωση ενός βιβλίου και η ανταλλαγή απόψεων επάνω σε αυτό.
Ανανεώσαμε το ραντεβού μας για τον επόμενο μήνα με ένα νέο βιλίο "τον τελευταίο βαρλάμη" του Θ.Βαλτινού.

19η συνάντηση
 31-1-2011
Στο σπίτι της ΄Εφης μεταξύ καφέ και λικέρ συζητήσαμε με αφορμή το βιβλίο του Βαλτινού για τον τελευταίο Βαρλάμη για τη σχέση ιστορίας και λογοτεχνίς.Μπορεί κανείς να εμπιστευτεί την ιστορία ή μήπως είναι προτιμότερη  η λογοτεχνία ;Ποιά η σχέση αυτών των δύο και ποιά προτιμά ο συγγραφέας ;Είναι σαφέστατο βέβαια πως ο συγγραφέας προτιμά τη δεύτερη.΄Αλλωστε γι'  αυτό διάλεξε να μιλήσει με αυτό τον τρόπο κατά την εκδήλωση της εισόδου του στην ακαδημία Αθηνών,διαβάζοντας στους ακαδημαϊκούς αυτή τη νουβέλα στην οπο ία η λογοτεχνία μπερδεύεται  στην ιστορία και ζωντανεύει ήρωες που δεν υπάρχουν ,αλλά θα μπορούσαν ,μια και οι αναφορές στα ιστορικά γεγονοτα  είναι τόσες που   κανείς δεν είναι σίγουρος για το που τελειώνει η ιστορία και αρχίζει η  μυθοπλασία.

Επόμενο βιβλίο :των γυναικών του Μιχάλη Γκανά,εκδ.Μελάνι.

20η συνάντηση
των γυναικών του Μιχάλη Γκανά,εκδ.Μελάνι.


Ένα βιβλίο για γυναίκες γραμμένο από έναν άντρα.Μια συρραφή ποιητικών σελίδων που μας ξεγελούν ότι πρόκεται για πεζά.Ένας Γκανάς ευαίσθητος και τρυφερός ,που καταγράφει τα συναισθήματα των γυναικών σαν να γνωρίζει τις μύχιες σκέψεις τους.Αλλά και μια αντρική ματιά στον κόσμο των γυναικών.
΄Ενα βιβλίο για γυναίκες και άντρες για να γνωρίσουν τα δύο φύλα καλύτερα τον εσωτερικό τους κόσμο και να αναρωτηθούν πάνω σε πολλά πράγματα που τα θεωρούν δεδομένα.Αισθανθήκαμε πολύ τυχερές που γίναμε κοινωνοί της σκέψης του και των σκέψεων μας.
Επόμενο βιβλίο: Το χαστούκι του Τσιόλκα, εκδ.Ωκεανίδα

21η συνάντηση
Το χαστούκι του Τσιόλκα, εκδ. Ωκεανίδα

Ένα πολύ δυνατό βιβλίο.Ένα βιβλίο που φωτίζει τις διαπροσωπικές αλλά και τις οικογενειακές σχέσεις που πολλές φορές υποκριτικά φαντάζουν ιδανικές.Ένα βιβλίο που αγαπήθηκε τόσο ώστε να γίνει τηλεοπτική σειρά και μεγάλη επιτυχία στην αυστραλιανή τηλεόραση .Αλλά κυρίως ένα βιβλίο που μας έδειξε πόσο κοντά και πόσο μακριά ταυτόχρονα είναι η  δομή της σημερινής οικογένειας από εκείνη της παραδοσιακής όπως την έχουμε στο μυαλό  μας.


 6 Μαρτίου 2013

Οι ξεριζωμένοι,Sebald
 Ένα βιβλίο αφιερωμένο στη μνήμη. Ένα βιβλίο που μας θύμισε περιγραφές μεγάλων συγγραφέων,που καταφέρνει  να αλλάζει συνεχώς την οπτική γωνία από την οποία αποδίδονται τα γεγονότα και να μετακενώνει τη μνήμη των προηγούμενων γενεών στις επόμενες.Άρρηκτος κρίκος σύνδεσης όλων των ηρώων η αναπόληση της χαμένης πατρίδας και ταυτότητας και ένα θλιβερό τέλος εξαιτίας της αδυναμίας χρήσης της μνήμης ως παράγοντα διατήρησης της ταυτότητας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου