Το πιο ωραίο ταξίδι!

Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να μιλήσεις για την αξία των βιβλίων από το υπέροχο αυτό ποίημα της Ντίκινσον.Ευτυχώς που το ανακάλυψε η Τασούλα και μας δίνεται η ευκαιρία να το δημοσιεύσουμε για να γίνει το μότο της ζωής μας και να μας δείχνει πως υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για να ταξιδέψουμε κι όχι μόνο σε πολυτελή θέρετρα ...

Δεν θα βρεθεί κανένα πλοίο για να ταξιδέψεις

σαν το βιβλίο και να πας στα μακρινά τα ξένα,

μητ' άλογο σβέλτο πολύ να το καβαλικέψεις,

σαν μια σελίδα ποίησης με λόγια φτερωμένα.

Τέτοιο ταξίδι ανέξοδο και το φτωχό συμφέρει,

δεν του γυρεύουν διόδια και ναύλα δεν χρωστάει.

Τόσο λιτό, κι όμως παντού το νου μας μεταφέρει.

το μέσο αυτό που ταξιδιώτες όλους μας χωράει.

Έμιλυ Ντίκινσον

Αλλά και τα λόγια του μεγάλου Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα | 5 Ιουνίου 1898 - 19 Αυγούστου 1936 | "Δε ζει μόνο με ψωμί ο άνθρωπος. Αν ήμουν πεινασμένος και αβοήθητος στο δρόμο, δε θα ζητούσα ένα ψωμί. Θα ζητούσα μισό ψωμί και ένα βιβλίο."

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

H Επιτροπή Νόμπελ απένειμε το φετινό Νόμπελ Λογοτεχνίας στον μάχιμο περουβιανό συγγραφέα Μάριο Βάργκας Γιόσα. Ο Γιόσα γεννήθηκε το 1936 στην Αρεκίπα του Περού.

Με το πρώτο του μυθιστόρημα "Η πόλη και τα σκυλιά", έγινε γνωστός σε όλο τον κόσμο.

Oι απόψεις του Γιόσα επηρεάζουν την λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία και όχι μόνο.

Το 1990 είχε διεκδικήσει την προεδρία του Περού, χωρίς επιτυχία και παραμένει πάντα στο προσκήνιο.
Ξεκίνησε ως οπαδός της ένοπλης πάλης αλλά μεταλλάχθηκε σε έναν φιλελεύθερο δημοκράτη.

Ο ίδιος έχει πει για την τέχνη του «Eίναι σίγουρο πως γράφεις, για να ζήσεις όσα δεν μπορείς στην πραγματική σου ζωή, είναι ένας τρόπος να ζεις πολλά πεπρωμένα, πολλές εμπειρίες, να υποδύεσαι πολλούς ρόλους. Ο λόγος ύπαρξης της λογοτεχνίας είναι να προσφέρει στη ζωή σου, όλες αυτές τις εμπειρίες που δεν μπορείς να έχεις στην πραγματικότητα, ενώ συγχρόνως το μυαλό σου τις αποζητά. Tο να γράφεις σήμερα είναι η αναζήτηση μιας ασφάλειας μέσα στην ανασφάλεια. Eνα είδος μαγικού κλειδιού, ικανού να δώσει μια λογική συνοχή σε αυτό που διαφορετικά θα ήταν απόλυτα»

«Η πόλη και τα σκυλιά» (μτφρ. Aγγελική Aλεξοπούλου,1999, Καστανιώτης) παραμένει κορυφαίο έργο του. Η υπόθεση εκτυλίσσεται σε μια στρατιωτική σχολή της Λίμας, η οποία λειτουργεί περίπου σαν αναμορφωτήριο. Οι έφηβοι τρόφιμοι φτιάχνουν το δικό τους σύστημα κανόνων «συνενοχής», «συντροφικότητας», «τιμής». Αρκεί όμως μια κλοπή, ένας θάνατος κι ένας έρωτας για να τιναχτούν όλα στον αέρα.

Στην Ελλάδα κυκλοφορούν επίσης τα μυθιστορήματα Μια ιστορία για τον Μαύτα (μτφρ. Aγγελική Aλεξοπούλου, 1997), Τα τετράδια του δον Ριγοβέρτο (μτφρ. Bιβή Φωτοπούλου, 2001), Η γιορτή του τράγου (μτφρ. Aγγελική Aλεξοπούλου, 2002), Το πράσινο σπίτι (μτφρ. Kατερίνα Tζωρίδου, 2005). Επίσης κυκλοφορεί η αυτοβιογραφία του με τον τίτλο Το ψάρι στο νερό (μτφρ. Λήδα Παλλαντίου, 1999) και το δοκίμιό του Επιστολές σ' ένα νέο συγγραφέα (μτφρ. Mαργαρίτα Mπονάτσου, 2001).Όλα τα βιβλία του έχουν εκδοθεί από τις Εκδόσεις Καστανιώτη.

Στη χώρα μας παίζεται φέτος για δεύτερη χρονιά το θεατρικό του έργο «La Chunga» (1985),στο θέατρο «Επί Κολωνώ», σε σκηνοθεσία Ελένης Σκώττη, με πρωταγωνίστρια την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη.

Σε ανακοίνωσή της η Ακαδημία αναφέρει ότι τιμά τον 74χρονο συγγραφέα για «την χαρτογράφηση των δομών εξουσίας και τις καυστικές εικόνες της αντίστασης του ατόμου, της επανάστασης και της ήττας».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου