Το πιο ωραίο ταξίδι!

Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να μιλήσεις για την αξία των βιβλίων από το υπέροχο αυτό ποίημα της Ντίκινσον.Ευτυχώς που το ανακάλυψε η Τασούλα και μας δίνεται η ευκαιρία να το δημοσιεύσουμε για να γίνει το μότο της ζωής μας και να μας δείχνει πως υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για να ταξιδέψουμε κι όχι μόνο σε πολυτελή θέρετρα ...

Δεν θα βρεθεί κανένα πλοίο για να ταξιδέψεις

σαν το βιβλίο και να πας στα μακρινά τα ξένα,

μητ' άλογο σβέλτο πολύ να το καβαλικέψεις,

σαν μια σελίδα ποίησης με λόγια φτερωμένα.

Τέτοιο ταξίδι ανέξοδο και το φτωχό συμφέρει,

δεν του γυρεύουν διόδια και ναύλα δεν χρωστάει.

Τόσο λιτό, κι όμως παντού το νου μας μεταφέρει.

το μέσο αυτό που ταξιδιώτες όλους μας χωράει.

Έμιλυ Ντίκινσον

Αλλά και τα λόγια του μεγάλου Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα | 5 Ιουνίου 1898 - 19 Αυγούστου 1936 | "Δε ζει μόνο με ψωμί ο άνθρωπος. Αν ήμουν πεινασμένος και αβοήθητος στο δρόμο, δε θα ζητούσα ένα ψωμί. Θα ζητούσα μισό ψωμί και ένα βιβλίο."

Πέμπτη 15 Μαΐου 2014

Στο φιλόξενο καφέ του βιβλιοπωλείου της χάρτα συζητήσαμε το βιβλίο "Αδάμ και Έβελιν" του ΄Ιγκο Σούλτσε λίγο πριν τις διακοπές του Πάσχα





'Ενα βιβλίο που δεν κατάφερε να μας ενθουσιάσει. Ίσως η τελείως διαφορετική ψυχολογία  των Ελλήνων από τους Γερμανούς και η έντονη προφορικότητα του λόγου που καθιστούσε δύσκολη την παρακολούθηση των συνομιλιών αλλά και οι λίγο άνευροι χαρακτήρες να μη μας επέτρεψαν να το απολαύσουμε όσο θα θέλαμε.


και λίγο μετά ...
στις 15 Μαϊου στο φιλόξενο χώρο του ξενοδοχείου Πάρκ  συζητήσαμε το τελευταίο βιβλίο για φέτος του Τεύκρου Μιχαηλίδη "τα τέσσερα χρώματα του καλοκαιριού".


Μια απλή ερωτική ιστορία σε ένα  υπέροχα στημένο σκηνικό στις ακτές της Σερίφου .Ένας μαθηματικός γρίφος  που προκαλεί  ρήξη στις σχέσεις του ζευγαριού .Η απεργία των μεταλλωρύχων της Σερίφου μας θύμισε πόσο ίδιος εξακολουθεί να είναι ο κόσμος.Πολύ ωραίο εύρημα οι στίχοι των τραγουδιών στην αρχή κάθε κεφαλαίου.Απλός και στρωτός λόγος που ρέει.Ιστορία που διαβάζεται ευχάριστα.Το τέλος μας απογοήτευσε λίγο με την έννοια ότι θύμισε λίγο κλισέ ενός τυπικού love story.Αυτό βέβαια είναι υποκειμενική άποψη.Γενικά ένα καλογραμμένο βιβλίο,που έχει να δώσει στον αναγνώστη του αρκετά στοιχεία.

Καλές αναγνώσεις και θα επανέλθουμε το Σεπτέμβρη .
Στο μεταξύ στο κομοδίνο μας θα υπάρχουν
 "η πάρα πολλή ευτυχία" της Άλις Μονρό και το δείπνο του Χέρμαν Κοχ.

Καλό καλοκαίρι σε όλους και όλες