Το πιο ωραίο ταξίδι!

Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να μιλήσεις για την αξία των βιβλίων από το υπέροχο αυτό ποίημα της Ντίκινσον.Ευτυχώς που το ανακάλυψε η Τασούλα και μας δίνεται η ευκαιρία να το δημοσιεύσουμε για να γίνει το μότο της ζωής μας και να μας δείχνει πως υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για να ταξιδέψουμε κι όχι μόνο σε πολυτελή θέρετρα ...

Δεν θα βρεθεί κανένα πλοίο για να ταξιδέψεις

σαν το βιβλίο και να πας στα μακρινά τα ξένα,

μητ' άλογο σβέλτο πολύ να το καβαλικέψεις,

σαν μια σελίδα ποίησης με λόγια φτερωμένα.

Τέτοιο ταξίδι ανέξοδο και το φτωχό συμφέρει,

δεν του γυρεύουν διόδια και ναύλα δεν χρωστάει.

Τόσο λιτό, κι όμως παντού το νου μας μεταφέρει.

το μέσο αυτό που ταξιδιώτες όλους μας χωράει.

Έμιλυ Ντίκινσον

Αλλά και τα λόγια του μεγάλου Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα | 5 Ιουνίου 1898 - 19 Αυγούστου 1936 | "Δε ζει μόνο με ψωμί ο άνθρωπος. Αν ήμουν πεινασμένος και αβοήθητος στο δρόμο, δε θα ζητούσα ένα ψωμί. Θα ζητούσα μισό ψωμί και ένα βιβλίο."

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

21η Μαρτίου:Παγκόσμια ημέρα ποίησης.Τί καλύτερος τρόπος να τη γιορτάσεις παρά διαβάζοντας ποίηση αγαπημένη...

                                                                                      ΑΦΕΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΗΣΥΧΑ
Εθνική εορτή. Παρέλαση Μαρτίου.
Επέτειος βελτίωσης λιγάκι του καιρού.
Μπλε ποδίτσες άσπρα συννεφάκια φοράει
η αίθρια από μια σκοπιά ημέρα.
Σημαιοφόρα πράσινα φύλλα, σημειωτόν το έαρ.


Νικητήρια παιδάκια κρατούν
χάρτινες σημαιούλες κυματίζουν
υπερήφανες μάνες.
Κάθομαι στο άδειο παγκάκι με μιαν ηλιαχτίδα.
Παλιά μου συμμαθήτρια,
όμως αυτή πώς τα κατάφερε
και μένει από τότε, όλο στην ίδια ωραία τάξη.

Ομοβροντίες σχολείων. Επέτειος νεότητος.
Τιμές σε ανδριάντα. Όρθιος ο πυρπολητής
στη μισή του βάρκα. Οικονομία στο μάρμαρο
σπατάλη ηρωισμού ή κόπηκε η έμπνευση στη μέση;
ποιος ξέρει, πολλές των εκδοχών οι ναυμαχίες.

Ευτυχώς, η λέξη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ χαραγμένη
στο σώο ήμισυ της βάρκας
ευανάγνωστα επιπλέει και βυθίζει
τα εχθρικά τεράστια κύματα της ακινησίας.

Καθηγητής στεφανώνει το άγαλμα
κι εγώ το προεόρτιον΄ μαθητή.

Υποκειμενικό και το ένδοξο.

Κική Δημουλά, από την ποιητική συλλογή «ΧΑΙΡΕ ΠΟΤΕ'», εκδ. Ίκαρος.


                         Γράψε λάθος
Δεν φτάνει που ήσουν ερχομός θερμοκηπίων
ενόχλησες και την ορθογραφία μου.

Κατ΄επανάληψη λες, μ΄ έπιασες να γράφω
συνδιάζω αντί συνδυάζω που σημαίνει
συν-δύο, βάζω το ένα δίπλα στο άλλο
τα δυό μαζί ενώνω - το ζω το αφήνουμε έξω
γιά μετά, αν πετύχει ο συνδιασμός.

Δεν είναι λάθος φίλε μου.
Είναι μιά πρόωρη ανάπτυξη αδυναμίας.
Δείξε μου εσύ ένα ύψιλον
που να κατάφερε ποτέ σωστά να μας ενώσει.
Συνδιασμοί πολλοί αλλά πόσοι γνώρισαν
τη ρηματική του ζω απεραντοσύνη.

Απ΄τη σκοπιά του καθ΄ ενός η ορθογραφία.
Πάρε γιά παράδειγμα
τι κινητά που γράφεται το ψέμα:
όταν εσύ το εξακοντίζεις προς τον άλλον
σωστά το γράφεις μέσα σου, θαρραλέα.
Όμως όταν εσύ το δέχεσαι κατάστηθα
τότε το γράφεις ψαίμα.

Ρωτάς από που ως που
γράφω τη συμπόνοια με όμικρον γιώτα.
Ποιός ξέρει θα με παρέσυρε η άπνοια
ο ανοίκειος το ποίημα η οίηση
το κοιμητήριο η οικουμένη το οικτρόν
και η αοιδός επιθυμία
απ΄ την αρχή να ξαναγραφόταν ο κόσμος.

Εξάλλου σου θυμίζω η συμπόνια
H ΠΕΡΙΦΡΑΣΤΙΚΗ ΠΕΤΡΑ



ΜΙΛΑ.
ΠΕΣ ΚΑΤΙ ,ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ.
ΜΟΝΟ ΜΗ ΣΤΕΚΕΙΣ ΣΑΝ ΑΤΣΑΛΙΝΗ ΑΠΟΥΣΙΑ.
ΔΙΑΛΕΞΕ ΕΣΤΩ ΚΑΠΟΙΑ ΛΕΞΗ,
ΠΟΥ ΝΑ ΣΕ ΔΕΝΕΙ ΠΙΟ ΣΦΙΧΤΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΑΟΡΙΣΤΙΑ.
ΠΕΣ:
΄΄ΑΔΙΚΑ΄΄,
΄΄ΔΕΝΤΡΟ΄΄,
΄΄ΓΥΜΝΟ΄΄.
ΠΕΣ:
΄΄ΘΑ ΔΟΥΜΕ΄΄,
΄΄ΑΣΤΑΘΜΗΤΟ΄΄,
΄΄ΒΑΡΟΣ΄΄.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΟΣΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΟΝΤΑΙ
ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ,ΑΔΕΤΗ ,ΖΩΗ ΜΕ ΤΗ ΦΩΝΗ ΣΟΥ.

ΜΙΛΑ
ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΣΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ .
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ
ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΘΑΛΑΣΣΑ.
ΠΕΣ ΚΑΤΙ.
ΠΕΣ ΄΄ΚΥΜΑ ΄΄, ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΤΕΚΕΤΑΙ.

πρωτογράφτηκε λάθος από το θεό.